Prijswinnende kunst op het Ravesteynplein

De bouw van het Ravesteynplein is inmiddels al een tijdje afgerond. En het Ravesteynplein is een prachtig gedicht en muurschildering rijker. Iets waar de bewoners en l’escaut trots op zijn. Olaf Cornelius, projectontwikkelaar bij l’escaut en kunstenaar Barre Verkerke vertellen er over!   

‘De twee muren in het Ravesteynplein waren wat saai,’ vertelt Olaf. ‘Zeker omdat het tegenover de toegang tot de appartementen is. Al vroeg hadden we het idee om dit wat op te vrolijken met kunst. Hiervoor vroegen we Hans Bommeljé, kunstenaar en huurder van l’escaut, om ideeën. Hans ontwierp de naamsaanduidingen van het Ravesteynplein. En onze wens was om zowel een gedicht als een muurschildering aan te brengen. Guus Mulders maakte het gedicht bij de ingang aan de Arbeidstraat, Barre maakte de muurschildering bij de ingang aan de Hogeweg.’  

Muurschildering van tien bij twaalf meter 

Barre maakte in opdracht van l’escaut een muurschildering van tien bij twaalf meter hoog. En eind november won hij de Nationale SchildersVakprijs voor zijn muurschildering. Barre: ‘Dat is wel echt dé prijs onder de schilders, iedereen zit daar op te azen. En ook wel bijzonder dat ik deze heb gewonnen als relatief jong broekie en zzp’er.’   

Optisch bedrog  

De muurschildering die hij samen met zijn team maakte, is een zogeheten trompe-l’oeil. ‘Dat is een stijl die je in bijvoorbeeld Frankrijk veel ziet’, legt Barre uit. ‘Trompe-l’oeil staat voor bedriegen van het oog. Dat bedrog zit ‘m in dit geval in het feit dat het net lijkt of er geen muur is en je bij de bewoners van het gebouw naar binnen kijkt.’  

Levensloop  

Barre koos voor een ontwerp waarin de diversiteit van de bewoners van het complex tot uiting komt. De muurschildering toont als het ware de levensloop. Beneden is een jong persoon te zien, een verdieping hoger een jong gezin en op de bovenste etage een oude man. ‘Daar hebben we het interieur een beetje vergeeld, om het echt oud te laten lijken. Ook zie je hier de Gevangenentoren in terug, dat is natuurlijk echt een bekend plaatje in Vlissingen.’  

Ravi

‘Toen de muurschildering bijna klaar was, hebben we nog er nog een beertje in geschilderd: Ravi. Dat is wel een bijzonder verhaal. Bij de sloop van het oude Ravesteynplein is hij meegenomen door een kraanmachinist. Een jaar lang is er niets van hem vernomen. Uiteindelijk zat hij opeens weer in het kunstwerk midden op het Ravesteynplein. Een mysterie! Daarom hebben wij hem ook nog in de muurschildering verwerkt, want hij hoort echt bij de wijk.’   

Sociaal karakter  

Barre en zijn team waren vijf weken bezig met de muurschildering. Dat zorgde voor veel bekijks. We hebben ons echt heel erg welkom gevoeld,’ vertelt Barre. ‘Mensen hadden in het begin geen idee wat we aan het doen waren, maar gaandeweg groeide dat contact. Zo kregen we zelfs tosti’s van een anonieme buurtbewoner. We hebben ook de school naast het Ravesteynplein betrokken, zij kwamen elke week langs en hebben zo de veranderingen echt meegekregen. Inmiddels heeft de buurt het kunstwerk echt omarmd. Mensen zijn trots op hun eigen verdieping.’  

Voor iedereen

‘De muurschildering geeft de diversiteit aan bewoners goed weer,’ sluit Olaf af. ‘Het Ravesteynplein is voor iedereen, voor jong en oud, voor kleine en grote gezinnen. Met het gedicht en de muurschildering geven we zo echt iets moois terug aan de wijk!’